Still got the bluesem.
As ich in dees waeke mien loeke aope doon ’s mörges, is d’r alvas ein dingk woeë ich hieëlemaol blie van wäör. De bloesem. Zelfs róndj óm ós hoes haer kèn se d’r neet naeve aaf kieke. De natuur lèktj zich d’r in eder geval neet zoeëmer bie neer, det we d’r links en rechts in de waereld ein zootje van make. Uiteraard moge we ós nao ein paar waeke zónger raegen waal al drök gaon make of ’t neet te drueg wäördj, mer ich profiteer toch nog mer efkes snel.
Noe bön ich zón type natuurgenieter, dae zich ein bietje de krinte oet de pap vèstj. In ’t väörjaor as de bloesem opkumptj. In september as de hei paars kläörtj. In de herfst as de zón door de 40 kläöre broene blaajer sjientj. Of in de wintjer as de nachtelikke vorst en nevel langzaam door een lekker zunke wäöre verdraeve. Prónt wie eine voetbalsupporter dae eigelik allein mer supporter is as zien klupke wintj.
In dees waeke bön ich mieër den èns in Zuid Limburg te vinje. Zón bietje ’t bloesemmekka van ós provinsie. Väöral ouch ómdet dao nog väöl mieër fruitbuim staon as in ós kontreije. Mèt ein zaocht golvendj fris greun landsjap as achtergróndj. Wie sjoeën wil se ’t höbbe?
Dit jaor woor ich get aan de vreuge kantj. Óngedöldjig wie altied. De paere- en appelbloesem mótte nog kome. Ein raeje te mieër óm nog ’s trök te gaon. Óm edere kieër opnoe weer ein bietje de bluesem te kriege. Bienao altied vinj ich op zónne daag waal ein terrasje mèt oetzicht óm ’t fieëst kompleet te make. Óm neet al te zieër te äöverdrieve, slaon ich de bloesemtieë äöver. De Gulpener Lentebock pastj baeter bie de gelaegeheid en zeker baeter bie mich.
Gr Hans
