Ein groeët naodeil van noew wäörd en oetdrökkinge is det d’r nog gein dialektversie van besteit. Werk aan de winkel väör de platkallers en -sjrievers dus. Mer väördet we ein passendje vertaling väör quality time oet de moew gaon sjödde wil ich gaer waal weite woeë we ’t äöver höbbe.

Det quality time niks te make haet mèt ein deur Zwitsers horloge of de noewste smart watch (nog zón noew en volges mich deur waord), snaptj ederein. Kwart äöver nege is kwart äöver nege. Egaal op welk oorwerk det waerdj aangegaeve. Quality Time duit in eder geval vermoede det d’r ouch “neet-quality” time is. Des gaaroet niks noets. Volges mich teistertj Goede Tijden Slechte Tijden al vanaaf de introduksie van de kläöretillevisie menig beeldsjerm. En det wae allemaol sjoeën tieje en sjaemel tieje höbbe en det det al ieëwe zoeë is, moog echt gein verrassing zeen. Mer ‘t sjientj det de situasie zoeë erg is, det ederein nao ein 32-orige werkwaek gedirigeert mót wäöre. Maksimaal. Minder werke is nog baeter väör de kwaliteit van dien laeve bliekbaar. Waat det väör de quality van dien portemonee duit kèn ich zoeë snel neet örges trök vinje.

Mer quality time is nog erger. Väöl erger. Det suggereertj desse zellef van te väöre kèns oetmake op welke momente dien laeve hieëlemaol top is. “Óm herinneringe te make”, zègke de drie wieze die dees kieër väör de verangering ’s vanoet ’t Westen lieke te kome. Ich vinj ’t nogal get, mer ’t pastj presies in ’t plaetje det gelök maakbaar is. En waat gelök den presies is? Det waerdj ós presies väörgekauwdj. As wae aafgeloupe jaor vanoet Mestreech óngerwaeges örges stopdje óm ein tas koffie te drinke, zoog ich dök de contoure van wie quality time d’r oet zuut. Toegegaeve, wae zoote dao ouch, mer ’t quality gehalte woor nogal aafhankelik van waat de ougarts ós dae daag te melde haaj.

Den haaje wae ’t vreuger ein stök gemekkeliker. Neet det ’t gelök ós kwoom aanwèje, mer we lepe d’r dök óngeplandj taege aan. De regel woor vreuger eigelik det de aovendje of daag woeëse dich väöraaf ’t meiste van väörstèldes dök taege vele. Oet de gewuene “doordewaekse” wiekende en belaevenisse óntstónge de meist geweldige herinneringe. Wae plandje echt neet van te väöre det wae snach mèt Naer kermis ein paar flesse Jaegermeister meister ginge make. Det gebäördje ter plekke zoeëmer inèns en we höbbe ’t d’r 25 jaor nao datum nog äöver. Óm mer ’s ein väörbeeld te neume.